Η σχέση των σχιζοτυπικών γνωρισμάτων προσωπικότητας με τη γνωστική και συναισθηματική λειτουργικότητα σε ομάδες υψηλού κινδύνου για διαταραχές στο φάσμα της σχιζοφρένειας

Η μελέτη αφορά στη διερεύνηση των επιδράσεων των σχιζοτυπικών γνωρισμάτων προσωπικότητας στη γνωστική και συναισθηματική λειτουργικότητα σε ομάδες υψηλού κινδύνου για διαταραχές στο φάσμα της σχιζοφρένειας. Κεντρικός στόχος είναι η διερεύνηση της σχέσης της σχιζοτυπίας που χαρακτηρίζεται από αυξημένες ασυνήθιστες εμπειρίες, της παρανοειδούς, της αρνητικής και της αποδιοργανωτική σχιζοτυπίας με ενδοφαινοτυπικούς δείκτες του φάσματος της σχιζοφρένειας σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες (δηλαδή, διαφορετικές ομάδες ανθρώπων με αυξημένα χαρακτηριστικά σε μια από τις προαναφερθείσες σχιζοτυπικές διαστάσεις αποκλειστικά). Η μελέτη έχει μία διαχρονική και μία συγχρονική συνιστώσα. Κατά τη διαχρονική συνιστώσα θα γίνει επαναξιολόγηση (μετά από 4 χρόνια από την αρχική αξιολόγηση) ανθρώπων που εντάχθηκαν σε κάποια ομάδα σχιζοτυπίας κατά τη συμμετοχή τους σε προηγούμενη μελέτη μας. Στόχος είναι να διερευνηθεί η σταθερότητα των επιδράσεων των σχιζοτυπικών χαρακτηριστικών επί των γνωστικών ελλειμμάτων και των ελλειμμάτων του αισθητικοκινητικού ηθμού σε βάθος χρόνου. Κατά τη συγχρονική συνιστώσα θα γίνει αξιολόγηση νέου δείγματος με υψηλά επίπεδα σχιζοτυπικών χαρακτηριστικών (σε κάποια από τις προαναφερθείσες σχιζοτυπικές διαστάσεις αποκλειστικά), προκειμένου (α) να διερευνηθεί η επίδραση των διαφορετικών σχιζοτυπικών γνωρισμάτων στην αναγνώριση των συναισθημάτων και στην πλαγίωση των λειτουργιών, (β) να γίνει σύγκριση των ελλειμμάτων ανάμεσα σε αντίστοιχες ψυχρές και θερμές γνωστικές λειτουργίες, και (γ) να γίνει πληρέστερη διερεύνηση της υπόθεσης ότι η γνωστική-αντιληπτική σχιζοτυπία προσομοιάζει με την έννοια της «υγιούς» σχιζοτυπίας. Μακροπρόθεσμα, τα ευρήματα από τη συγκεκριμένη μελέτη μπορούν να αξιοποιηθούν σε προγράμματα πρώιμης παρέμβασης σε διαταραχές στο φάσμα της σχιζοφρένειας αλλά και στην εξατομίκευση των θεραπευτικών παρεμβάσεων, γεγονός που αποτελεί προτεραιότητα στη σύγχρονη κλινική πρακτική.